De warme editie van 2002
21 April stond hij alweer voor de 11e keer op het programma: de marathon van Rotterdam. Van de 22 edities heb ik dus nu de helft meegedaan. Dit jaar had ik absoluut geen snode plannen om p.r.'s te verbreken of ook maar heel diep te gaan. De eerste 3 maanden van 2002 waren vrij roerig in de prive sfeer in verband met het veranderen van baan en alles wat daar bij komt kijken dus veel trainingskilometers had ik begin april absoluut niet in de benen. Ik besloot 2 weken voor de marathon maar eens een testloop van 37 kilometer, niet dat getrut van 30 kilometer of zelfs minder: de marathon begint pas na de 35. De conditie viel niet tegen, ik zelf kwam niet kapot thuis, mijn hielen echter wel; beginnersfout numero uno: nieuwe schoenen altijd goed inlopen en niet gelijk 4 uur op gaan kachelen. Na die duurloop kon ik gelijk weer een weekje rust nemen en mijn met bloed besmeurde sokken weggooien dus. Op zich niet zo erg want 2 weken voor een marathon heeft training niet zo erg veel zin meer.
Dus wordt het wederom D-day en begeven we ons naar het Alberda college om je te verkleden tussen de naar zweet en wonderbalsems stinkende zenuwpezen. Ik sta dit jaar vrij achteraan en het duurt ruim 3 minuten voor ik echt over de startmat wandel. Het is heerlijk weer, echt ideale omstandigheden voor een rustige editie van R'dam wat mij betreft. Veel publiek, veel sfeer maar het is wel ontzettend dringen geblazen. Je zou bijna gaan verlangen naar de Afsluitdijkmarathon met zijn 45 deelnemers. Al vrij snel kom ik de 2 gangmakers ("Runnersworld pacers" in goed Nederlands) tegen die naar een eindtijd van 4'15"00 hobbelen en die blijk ik nog te kennen van vorig jaar, met Wim heb ik nota bene nog gehaasd ( van het werkwoord "hazen") tijdens de Eindhoven marathon van 2001. Tot 30 kilometer is het erg gezellig, we zijn dan precies 3 uur onderweg maar dan bekruipt me het gevoel dat het allemaal wel erg vrijblijvend is dus groet ik Wim en Ruud en ga proberen de laatste 12 kilometer in 1 uur te proppen. Dat blijkt een goeie tactiek want ik haal letterlijk honderden andere, vaak iets te optimistisch gestartte, lopers in die het na de 30 kilometer een beetje te kwaad krijgen met de hitte. Ook ik krijg aan het einde wel door dat het toch wel warm is en helaas krijg de klok op de Coolsingel net niet onder de 4 uur. Mijn "netto" tijd is echter wel 3'57"nog wat, dus ik vind het al lang best. Qua beleving vond ik dit eigenlijk mijn minste in Rotterdam en ik neem me heilig voor om weer strak in training te gaan zodat ik volgend jaar weer wat sneller kan want dan beleef ik het toch allemaal wat intenser.