| Home Page
D.T.S. 6-uurs loop 2003
Fat ass fifty 2003
Lente in Twente en Drente 2002
Favoriete Links
Rotterdam 2002
Even Apeldoorn rennen...
Binnenmaas non-stop 2003
Gelopen tot nu toe
Diever Boscross 2002
De 60 van Texel 2001
Diever marathon 2003
De Valkenbergrun 2002
50 van Zolder 2003
6 uur v.d. Haarlemmermeer 02
Lijden in Leiden
La Louviere 2001
|
|
|
|
|
|
De Valkenbergrun 2002
Lang getwijfeld maar uiteindelijk toch maar ingeschreven voor de 6-uurs loop in Breda. De marathon van Rotterdam was voor het eerst in maanden weer eens een wedstrijd voor de marathonlijst, voorlopig zit ik nog lang niet op 100 marathons maar dat is ook niet iets wat ik voor het einde van dit jaar bereikt wil hebben.
Dus schreef ik me in met het idee in ieder geval een marathon te lopen zodat de teller op 35 zou komen en alle kilometers daarboven zou ik alleen maar als een meevaller beschouwen. Zondag 12 mei was de dag waarop het moest gebeuren maar ik was de vrijdag daarvoor zo onverstandig om me te buiten te gaan aan nogal enthousiast whisky gebruik. Inmiddels ben ik er achter dat je daardoor zomaar een dag kan overslaan, even niet meedoen met het gewone leven. Kortom, ik was gewoon strontziek en twijfelde hevig of het wel zo verstandig zou zijn om de volgende dag 6 lange uren rondjes te gaan hollen door een park. Gelukkig knapte ik zaterdagavond zodanig op dat ik er zelfs weer eten in hield en nam me voor om de wekker om 05:00 uur te zetten en dan maar eens te kijken of de motivatie er nog was. Die was er gelukkig dus om 06:00 uur zat ik in de auto richting Breda waar het Valkenberg park makkelijk te vinden was dankzij de toegestuurde plattegrond van de organisatie. Ik arriveerde al om 7:00 uur daar, een uur voor de start en de vrijwilligers waren hard bezig met het opbouwen van alle faciliteiten die nodig zijn om een dag als deze gesmeerd te laten verlopen. Ook druppelden er al wat mannen en vrouwen van de lange adem binnen, ik begroette o.a. Jos Hopman en Vincent Schoenmakers, heren van 60+ die hun hand niet omdraaien voor het lopen van 55 kilometers of meer. Het weer zag er wat mij betreft goed uit; een graad of 16, bewolkt en geen zuchtje wind. Dat was vorig jaar wel anders volgens sommigen. Toen was het met 27 graden erg warm en moest er dus veel gedronken worden. Om 08.00 uur zetten we ons in beweging, de estafettelopers knallen gewoontegetrouw veel harder uit de startblokken dan de ultralopers die rustig hun ritme proberen te vinden. Er is echter 1 man, de latere winnaar Ivan Hostens die een tempo van rond de 15 km/uur inzet en dat pas op het eind een beetje laat vieren om uiteindelijk op 86.554 meter uit te komen. Dat zijn dus snelheden die mij echt doen duizelen op zulke lange inspanningen. Als je zelf wel eens hardloopt probeer dan eens 5 kilometer in 20 minuten en 50 seconden te lopen. De gemiddelde loper heeft best al moeite om die tijd neer te zetten op 5 kilometer maar deze Belgische meneer is dus in staat om dat tempo 6 uur lang vol te houden. Net zo fascinerend als de snelle Afrikanen die ik wel eens tijdens de marathon van Rotterdam voorbij zie stuiven vind ik het eigenlijk om een Ivan Hostens aan het werk te zien en keer op keer ingehaald te worden door hem. Op dit moment horen de Belgische ultralopers echt bij de wereldtop en dat werd in Breda dus ook weer bevestigd. Ondanks deze loftuitingen van mijn kant is er nauwelijks interesse en waardering en bestaat het publiek vooral uit meegereisde familieleden en vrijwilligers die bij de organisatie horen. Toch heeft dat wel zijn charmes vind ik. Na ruim een jaar van wedstrijden verder dan de marathon ga je steeds meer mensen kennen uit het wereldje en het valt mij op dat de meeste van hen sympathieke luitjes zijn zonder poeha of moeilijkdoenerij.
De eerste 2 uur loop ik samen op met Simon Pols, die traint voor zijn 3e Comrades marathon in Zuid Afrika en al heel wat ultra ervaring heeft en met Renko Fiks die zijn debuut maakt op een ultraloop. Mijn debuut was in December 2000 in Soerendonck en het is grappig om te merken dat hij echt informatie aan het verzamelen is om te kijken of hij dit soort dingen goed kan doorkomen. Met een marathon tijd van net iets boven de 3 uur hoeft hij zich volgens mij geen zorgen te maken of hij niet onder de 60 kilometer zou blijven, een 70 kilometer moet zeker haalbaar zijn in de toekomst op een 6-uurs loop maar het is natuurlijk maar net wat je nastreeft. Na 2 uur krijgen we een aardige regenbui te verduren en drijfnat vervolgen we onze rondjes door het park. Na 2 1/2 uur moet ik echt even ouderwets uit de broek zoals dat zo mooi heet en Renko heb ik de hele wedstrijd niet meer ingehaald, hij mij echter ook niet. Het laatste uur sta ik mij zelf toe te proberen om te versnellen maar na ruim 5 uur gaat alles toch wel een beetje zeer doen dus ik heb hem niet meer bij kunnen halen. Afgezien van het laatste half uur ging het heel ontspannen en heb ik eigenlijk erg lekker gelopen. Het is een mooi rondje, daar door het Valkenberg park, ook nog na 49 keer en ik had absoluut niet verwacht dat ik tot een totaal afstand van 62.913 meter zou komen. Omdat het na 4 uur lopen nog erg goed ging had ik wel gehoopt om de 60 kilometer grens te doorbreken maar echt heel fanatiek was ik daar nou ook weer niet in. Sommige lopers rekenen zich suf tijdens de wedstrijd of nemen zelfs, zoals Jos Hopman, een rondeteller mee. Ik doe dat niet, concentreer op het lopen zelf en probeer vooral de ontspanning er in te houden. Dat lukte dus in Breda erg goed en ik was toch wel een beetje verguld met dit resultaat na zo weinig trainingskilometers.
Rob van den Hoek brak zijn eigen p.r. met 2 (!) meter en stuurde mij nog een paar mooie foto s via de mail. Samengevat een leuke dag en een mooi eindresultaat.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
